Duke Robillard (US) review: Freddie |
|
Duke Robillard, dan verschijnen bij iedereen uiteraard beelden van ‘Roomful Of Blues’ (1967-1990) of zijn samenwerking met Ronnie Earl. En ook in bands als The Fabulous Thunderbirds bracht ‘The Duke’ zijn talent tussen 1990 en 1993. Het was na zijn passage bij Kim Wilson en zijn T-birds dat Duke zijn eigen Duke Robillard Band in het leven riep. Gitarist en zanger zo kennen we Duke Robillard het beste en daarbij mogen we niet vergeten dat hij door de ‘Blues Music Awards’ vier jaar na elkaar verkozen werd tot ‘Best Blues Guitarist’ (2000 t.e.m. 2004). In 2007 kreeg deze Duke Robillard een ‘Grammy Award’ nominatie voor zijn album ‘Guitar-Groove-a-rama’ en na tal van andere prijzen is de appreciatie van BB King zeker en vast ook niet te versmaden want wanneer één van de allergrootsten je ‘One of The Great Players’ gaat noemen wil dat toch al wat zeggen. Duke Robillard dan denken we uiteraard aan ‘Jump & Swing’ maar met zijn laatste album ‘The Acoustic Blues & Roots of Duke Robillard’ wil hij al zijn fans kennis laten maken met zijn liefde voor de akoestische blues & roots. Na een korte kennismaking met het ragtime volle ‘My Old Kentucky Home’ krijgen we het mooie ‘Big Bill Blues’, een bluesje dat zo uit een film van de jaren 30 zou zijn kunnen weggeplukt. Op dit album staan een hele rij gastoptredens vermeld. Zo krijgen we op ‘Evangeline’ van Robbie Robertson de stem te horen van Sunny Crownover. Op dit country-bluesje in ¾ maat doet deze Sunny haar stem alle eer aan. Akoestische blues dan spreken we voornamelijk over de blues van een vorige generatie zoals de pre-war blues en ook de periode van ragtime en country-blues. Boven zijn techniek op gitaar krijgen we ook Duke Robillard zijn kennis te horen van het 'jodelen' en op Jimmie Rodgers zijn ‘Jimmie’s Texas Blues’ doet hij dan een bescheiden poging om te jodelen. Zowel op ‘Backyard Paradise’ als op ‘St-Louis Blues’ en ‘What Is It Tastes Like Gravy?’ worden we door de heerlijke klarinetklanken van Novick zo terug in de tijd getrokken en bevinden we ons in het jazzy New Orleans toen ook ragtime hoogtij vierde. En de tijd terugdraaien doet Duke Robillard ook met Hank Williams zijn ‘Let’s Turn Back The Years’ en met een hart vol nostalgie vragen we ons af of we ooit zover zouden terug gaan in de tijd. In ‘Take a Little Walk With Me’ herkennen we maar al te duidelijk de aanzet naar ‘Sweet Home Chicago’. maar bijzonder mooi is het instrumentale ‘Profoundly Blue’ van Lux Lewis. Dit nummer werd ofwel ergens van onder het stof gehaald of is een technisch hoogstandje geworden want hierop horen we pianist Jay McShann die in 2006 op 90-jarige leeftijd kwam te overlijden. Folk- en bluessinger Maria Maulder krijgen aan het werk op ‘Santa Claus Blues’ met dit kerstbluesje brenge ze ons terug naar de tijd van jumpblues en westernswing. Als afsluiter neemt Duke Robillard de ukelele onder handen op ‘Ukelele Swing’ en wat is dit pure verwennerij op dit akoestisch intermezzo van de grote Duke Robillard.
|
|
Tracks:
|
|
more info: year: 2015 artist: Duke Robillard label: Stony Plain Records distribution: Parsifal special guests: Maria Muldaur (vocals) |